Jak sobie radzić z opieką nad chorym po udarze mózgu?

Po powrocie ze szpitala każdy pacjent wymaga kontynuowania leczenia w domu, profilaktyki przeciwodleżynowej i usprawniającej. Osoby po przebytym udarze to najczęściej ludzie starsi, którzy z reguły są samotni lub mieszkają z współmałżonkiem, który również jest osoba o słabym stanie zdrowia. Wtedy taką osoba musi zająć się ktoś z rodziny. W sytuacjach, w których osoby mające podjąć się opieki, doznają stresu i załamania, że sobie nie poradzą, zazwyczaj kończy się to koniecznością oddania najbliższej osoby do domu opieki. Aby takiej sytuacji uniknąć, damy Ci kilka rad:

• Ważne jest codzienne utrzymanie ciała chorego w czystości. A to oznacza toaletę chorego w łóżku i higienę jamy ustnej rano, wieczorem i po każdym posiłku. Również zmiana pampersów wymaga każdorazowej pielęgnacji skóry.

• Jeżeli występują zaburzenia w połykaniu przygotowujemy pokarmy rozdrobnione, lekko gęste, ciepłe, nie gorące, w małych ilościach, 5-6 razy dziennie, zwracając uwagę aby podczas jedzenia pacjent nie zachłysnął się

• Do chorego należy podchodzić po stronie chorej, w celu uaktywnienia strony niedowładnej.

• W pozycji leżenia ręka powinna być odwiedziona, a pod stawem kolanowym wałek i zabezpieczone stopy.

• Karmimy pacjenta po stronie chorej, gdyż to wzmacnia zdolność rotacyjna mięśni szyi, twarzy oraz języka po stronie porażonej.

• Dostosowanie sztućca do chwytu ręki chorego. Jeśli występują trudności z dosięgnięciem do ust, rączkę sztućców należy zgiąć.

• Podawaj choremu kostki lodu do ssania, w celu pobudzenia do pracy mięśni szyi i głowy.

• Ustaw stolika po stronie chorej, ułatwisz pacjentowi sięganie po położony na stoliku przedmiot, odwracając tułów oraz podpierać się na porażonym łokciu.

• Wykorzystywanie zaopatrzenia ortopedycznego takiego jak łuski, kule, stabilizatory - zabezpieczające przed przykurczani w stawie nadgarstkowym i skokowym uchroni przed deformacjami takimi jak dłonie i stopy opadające.

• W pozycji siedzącej podkładamy poduszkę pod zdrowy pośladek ma to na celu stymulację i aktywację strony chorej. Natomiast porażony bark pacjenta powinien być wysunięty do przodu, łokcie wyprostowane , a dłonie splecione ze sobą.

• W pozycji siedzącej na wózku pod przedramię podkładamy poduszkę, tak, aby oba barki były ustawione symetrycznie nie dopuszczając do opadania strony porażonej.

• Ubieranie - najpierw chora ręka, następnie zdrowa. Przy rozbieraniu najpierw zdrowa ręka a później chora.